پوشش های ضد حریق

پوشش ضد حریق چیست؟

بخش گسترده ای از مواد به طور ذاتی در مقابل آتش مقاوم نیستند و به حفاظت در برابر آتش نیاز دارند. فولاد بیشترین میزان نیاز به حفاظت در برابر آتش در بی مصالح ساختمانی را دارد. جلوگیری از بالا رفتن دمای ماده تحت حفاظت به منظور حفظ پایداری آن مهم ترین اصل در حفاظت در برابر حریق است. به زبان ساده حفاظت در مقابل حریق زمان ارزشمندی جهت خارج شدن از سازه و خاموش کردن آن در اختیار ما قرار میدهد. تمامی المان های سازه های فلزی دارای مقدار مقاومت ذاتی در مقابل حریق هستند. و این میزان مقاومت تابع شکل سطح، تعداد وجه در مقابل حریق و میزان باربری المان می باشد. مقاومت در مقابل حریق با استفاده از روش های آزمون استاندارد نظیر BS 476 part20 یا ISO 834 مورد بررسی قرار می گیرد. این آزمون ها درکوره استاندارد و با شدت حریق و افزایش دمای کنترل شده صورت می گیرد. مقاومت فشاری استیل در مقابل حرارت کاهش پیدا می کند و با عبور از دمای خاصلی این مقاومت به نصف کاهش پیدا می کند که می تواند باعث فروریختن ساختمان گردد. مقاومت ذاتی تیر آهن در پروفیل های کوچک و تحت بار در حدود ۱۰ دقیقه می باشد و این زمان برای پروفیل های با ابعاد ساختاری بسیار بزرگ و با باربری کم نهایتا به ۵۰ دقیقه می رسد. زمان مقاومت ذاتی این مصالح در برابر حریق پاسخ گوی شرایط مورد نیاز برای یک سازه نیستند و بنابراین تدابیر حفاظتی بیشتری مورد نیاز است. این مقاومت عموماً با استفاده از پوشش های مقاوم در برابر حریق که به عنوان لایه عایق بر روی اسکلت فلزی اعمال می گردد تامین می شود و فراگیرترین ماده ملات های سیمانی مقاوم در مقابل حریق هستند.

 

 

بررسی پوشش های ضد حریق فیدار پارسه

 

پوشش های معدنی پایه سیمانی مقاوم به حریق سابفایر با بهره گیری از دانش متخصصان مجرب تولید شده که با عملکرد عالی کمکی شایانی به حفاظت ساختمان ها در برابر حریق می کند. SUB FIREمحصولی است که با بهره گیری از سیمان پرتلند و با داشتن دانسیته پایین ،دارای تحمل فشار بالا در مقابل انفجار بوده و در شرایط آب و هوای سخت و گذر از تست های محیط از قبیل تماس با اسید و نمک و غیره بسیار مناسب جهت اجرا شدن در محیط های با خطر آتش سوزی های هیدروکربنی و انفجار،از قبیل صنایع نفت و گاز و پتروشیمی ،تونل ها ،ایستگاه های مترو و …می باشد.

اجرای پوشش ضد حریق بر روی سازه ها به منظور پیشگیری از تخریب آنها در آتش سوزی و به دست آوردن زمان ارائه خدمات آتش نشانی می باشد. پوشش های ضد حریق برای محافظت از سازه های فلزی و بتنی طراحی و اجرا می شوند با این روش دمای سازه پوشش داده شده در هنگام آتش سوزی در یک زمان معین به دمای تخریب سازه نمی رسد. زمان محافظت از سازه به شرایط سازه ماننده شکل آن ، نوع کاربری ، میزان مواد قابل اشتغال ،نوعحریق احتمالی و فاصله از ایستگاه های آتش نشانی و افراد در حال کار و ساکن در محل بستگی دارد . بررسی پوشش های ضدحریق مستلزم شناخت آتش و عملکرد آن بر روی سازه ها می باشد. طبق جداول ISO و BS 747 فلز آهن در زمان کمتر از ۱۰دقیقه پس از آتش سوزی به دمای ۴۷۰ درجه سانتی گراد میرسد که نقطه خمش فلز آهنی است ، پوشش ضد حریق SUB FIRE میتواند بسته به اهمیت ساختمان و دستور العمل موجود ارائه شده توسط سازمان آتش نشانی بین ۲تا ۵ساعت زمان رسیدن دمای فلز به نقطه خمش را به تاخیر بیاندازد از نقاط قوت این محصول میتوان به مقاومت در مقابل عوامل جوی همانند بارندگی ،گرما و سرما نیز خورندگی میتوان اشاره نمود. استفاده از مواد همچون الیاف معدنی )پشم سنگ و (…به همراه سنگدانه های منبسط شونده ماننده ورمیکولیت و پرلیت باعث شده است این محصول در برابر حرارت مستقیم و غیر مستقیم عملکردی منحصر به فرد داشته باشد . در کنار آن وجود مصالحی همچون گچ و سیمان پرتلند که در هنگام بالا رفتن حرارت از خود بخار آب ساتع می نمایند ، مکانیزم جذب انرژی را به تاخیر وادار می کند. پوشش های معدنی مقاوم در برابر حریق دارای سنگدانه های منبسط شونده نظیر پرلیت و ورمیکولیت؛ چسباننده های هیدرولیک نظیر گچ و سیمان و یک عامل کف زا می باشند. این مواد ابتدا با آب برای رسیدن به یک غلظت مناسب پیش آمیخته می شوند و سپس بوسیله دست یا ماشین بر روی سطوح پاشیده می شوند. این پوشش ها را میتوان در سطوح داخلی و خارجی ساختمان ها و سازه های فلزی اعمال نمود و قابلیت حفاظت سازه را در برابر حریق تا ۵ساعت دارند . با استفاده از این مواد در ضخامت ۲_۵ سانتی متر دیگر نیازی به گچ و خاک و گچ سفید کاری نمی باشد و همچنین رنگبری کمتری دارند.